Google translate

vrijdag 27 juli 2012

Anders....





Dat ons leven heel anders zou worden na onze emigratie,… dat wisten we wel. Maar hoe anders…dat zijn mooie en kostbare ervaringen geworden.
Vanuit een gehaaste vooruit snellende maatschappij, uit een rijtjes huis , met een postzegel als tuin…opeens naar een oude Quinta op het platte land van Portugal met een grote lap grond.
Maar één buurman aan de overkant van het landweggetje in een oude,maar prachtige Quinta. Zijn hartelijkheid en gastvrijheid gaven ons al heel gauw het gevoel van thuis zijn.
Onze buurman met de bijzonder naam CANUTO was, behalve boer , ook nog een actieve wijnmaker. In zijn adega hebben we heel wat uurtjes doorgebracht. Zittend op een aardappelkist hebben we vanaf het begin leuke gesprekken gehad. Soms over het weer, maar ook over hoe het leven vroeger was, de familie en het leven nu.
Elk jaar maakte hij zo’n 800 liter wijn. Je zou denken, mwah…dat valt wel mee.Maar voor privé gebruik zijn het toch wel een boel litertjes wijn. De wijn was van goede kwaliteit en we dachten dat het een leuk idee zou zijn om de wijn te kopen voor onze gasten in de B&B. Maar,.. dat werd direct van de hand gewezen. De wijn was voor vrienden! Dat waren wij, maar ook de visboer, de postbode, boeren uit de omgeving en de “Petroleiro”.( Dit woord kende zelfs onze docente Portugees niet.) De Petroleiro was vroeger een petroleum boer en deze heeft nu een soort van Portugees SRV wagen(tje), waar je van alles kan kopen, van lamp tot aardappel, van graszaad tot zeep etc. etc....
Na een aantal glaasjes ging het werk "gewoon"weer door….
Je kan je voorstellen hoe vrolijk iedereen weer verder slingerde over ons slingerende landweggetje?! :-).
Op de foto: Jaap en Canuto

maandag 23 juli 2012

PERCEBES


Prehistorische pootjes.

Eén van de laatste keren dat we weer eens in ons favoriete visrestaurantje gingen eten kregen we bij de voorgerechtjes “ iets” wat leek op rare prehistorische dinopootjes.
Nu zijn er dinosaurus sporen te vinden langs de westkust, maar dinopootjes op je bord??
Het had ook iets weg van een zeepok op een rubberen pootje, of een geitenpootje …drakenpootje…. buitenaards …..een afgerukte aliën vingertje??
Bij navraag bleek dit Percebes te zijn. Eendenmosselen, vertaalde het woordenboek later, Lepas anatifera om precies te zijn. Het blijkt een verre neef van de kreeft te zijn.
Als larve zwemmen ze vrij door de zee rond tot ze vaste grond onder hun éne poot krijgen. Waarom dat nu altijd een stuk rots moet zijn, dat gek wordt gebeukt door Atlantische rollers, is onduidelijk.
Ze moeten worden losgehakt van de rotsen. Wat aan de Atlantische kust met zo’n sterke branding best gevaarlijk en zwaar werk is.
Nog nooit gezien of gegeten, maar voor alles moet een eerste keer zijn.
Maar,… hoe eet je zo’n pootje dan. De eigenaresse Marina kwam het even voordoen. Ze vertelde dat de Percebes de pure smaak heeft van de zee. Zoals oesters of kreeft.
De Percebes wordt kort gekookt, laten uitlekken en kraak dan de kopjes van de vlezige stelen af.
Daarna trek je met je tanden het eeeh….”diertje” eruit…

Het is ff vreemd, maar als je ze eenmaal hebt geproefd….een delicatesse.

vrijdag 6 juli 2012

Bóia


Reddingsboei (Bóia).
We hebben een prachtig zwembad en dat is echt heerlijk voor onze gasten en voor onszelf.
Er zitten wel wat verplichtingen aan vast…er hoort bijvoorbeeld een reddingsboei aanwezig te zijn.
Sinds kort hangt hij daar prominent aanwezig te zijn aan ons pomphuisje!
Bij het ophalen van de boei sprak de verkoper  over DE crisis en alle gevolgen…ook voor het bedrijf.
Want wie laat er nog een zwembad aanleggen in deze moeilijke tijden.
Ook  de estrangeiros  (buitenlanders) houden wat meer de hand op de knip.
Hij vertelde net vader te zijn geworden. Een kleine Bruno zei hij trots.” De crisis gaf wel zorgen, maar ach…wie heeft ze niet. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje"
Bij het overhandigen van de boei lachte hij vrolijk en zei opgewekt.: “ maar,.. jullie hebben nu een boei”

Go with the flow and keep on floating. J

donderdag 5 juli 2012

De start


Met het starten van deze BLOG wil ik ( Jeanne) jullie op de hoogte houden van onze belevenissen hier in Portugal.
Verhalen over onze avonturen, ervaringen, verwondering over het leven en de verrijking die het ons heeft gegeven. Soms zullen het nog herinneringen zijn uit onze opstartperiode, vaak zijn ze recent. Maar altijd gaat het over ons en ons leven hier in Portugal en het werk in onze Bed & Breakfast.
WAAROM??
Er wordt ons vaak gevraagd waarom we zijn gestart met een B&B in Portugal.
Er zijn veel redenen voor geweest. Hoeveel en hoe vaak mensen denken weleens; “dat zou ik ook wel willen” en dan gaat het niet altijd over het opstarten van een B&B. Nee,..het kunnen allerlei dromen zijn…maar het vergt moed om een droom te gaan verwezenlijken.
Wij kregen deze kans en hebben de stap genomen. Zittend in de rollercoaster van het leven, zijn we overgestapt in een ander wagentje wat ons op een ander bestemming heeft gebracht.
WAAR??
Portugal en nog wat specifieker …Macalhona een gehuchtje aan de Silvercoast of tewel de Costa de Prata.
Bij het opstarten van onze B&B hebben we natuurlijk een doel voor ogen gehad. Met het schrijven van een ondernemersplan werd dit doel steeds duidelijker en kwamen we ook te weten hoe we onze kwaliteit er in kwijt konden.
We willen vóóral dat mensen zich bij ons thuis voelen en zich ook echt kunnen ontspannen. Onze indische roots laten we terug komen door het koken van Indische maaltijden. (Makan Makan) Ontspanning door massage's (Pitjitten). Zodat iedereen zich volkomen Senang voelt!
MENS zijn.
In onze individuele maatschappij willen mensen graag weer de menselijkheid terug.
Mensen verlangen persoonlijke aandacht, exclusiviteit, echte verrassing.
Ze willen helemaal niet verleid worden door reclames en commercials.
Ze willen verleid worden door de glimlach en de aandacht van échte mensen op een échte plek.
Verliefd worden op het leven, op dingen, op mensen.
Het gaat om dát verliefde gevoel, plezier, opwinding, avontuur, spel, rust en ontspanning.
VAKANTIE.
Vakantie is een moment van omslag. Uit de drukte en sleur van je “normale” leven.
Er op uit voor nieuwe avonturen, lichaam en geest  tot rust laten komen en opladen voor de tijd die weer gaat komen.
Terug vinden van jezelf en/of elkaar. Alleen of samen weer nieuwe indrukken opdoen in een ander land.
Vakantie…….dat kan bij ons…Quinta da vida Serena.